Dedesinin “Ruhunun Ruhu” Bize Ne Anlatıyor?

 

Rim… Ne güzel bir isim bir kız için…

Ölüm… Ne korkunç bir gerçek bir çocuk için…

Dede… Ne güzel bir varlık bir torun için…

Sevgi… Ne güzel bir duygu varlıklar için…

Cennet… Ne güzel bir yer mü’minler için…

İs*rail… Ne kötü bir kavim insanlık için…

Bu kadar güzelliklerin yanında kötülüğü baş tâcı edinmiş bir kavim tarafından yok edildi güzeller güzeli Rim…

Daha düne kadar böyle bir güzellikten haberimiz yoktu, ta ki cennet yolculuğuna çıkana kadar…Onun ışıltılı gözleri, mutluluk saçan gülüşü, hayat dolu yaşamı sönüverdi birden bire…

Rim… Dedesinin ruhunun ruhu… Dedesinin can paresi… Dedesinin doğum günü armağanı… Ve dedesinin cennet kokulu meleği…

Onu ilk olarak dedesinin kucağında cansız yatan bedeniyle tanıdık. Yanağındaki minik yarası melek suratına bu kadar mı yakışırdı? Buz gibi tenini, göz bebeğinin içini doya doya öpüyor, saçlarını son kez tarıyordu dedesi “ruhumun ruhu” dediği torununu. Minik kulağında kalan küpesini ondan bu dünyada kalan tek şey olarak alıp iliştirmişti kıyafetinin bir kenarına. Ruhu’ndan gelen bir süs olarak…

Rim… Dünyalar güzeli kız çocuğu… İs*rail’in kıydığı binlerce çocuktan sadece biri… Ölürken kalplerimizi dirilten, gözlerimizi yaşartan, bizi bizden alan, insan olduğumuzu hatırlatan şehitler meleği… Dünyalar üstü bir yerde, cennette dirilirken bizim ölen kalplerimizi kendine getirdi sanki. “Bu dünya geçici bir dünya” dedi sanki… “Amansız bir dünya için değil, benim ayak bastığım yer için çalışın… Birbirinizi yemeyi bırakıp dünyada bizlere neler yapıldığına bir bakın. Açın gözlerinizi…Daha neyi bekliyorsunuz? Size hesap soracağımızı bilmiyor musunuz?” dedi sanki.

Dedesiyle birlikte aynı tarih olan doğum günü 23 Aralık tarihini de Dünya Çocuk Şehitleri Günü olarak ilan edilmesini dünyaya armağan etti sanki… Biz de onun armağanını başımızın tâcı olarak kabul ediyoruz.

Bunu bize armağan ederken de, “Siz büyüklere zor gelen ölümü biz çocukların nasıl kaldırdığını düşünün… Bedenlerimizin bu dünyaya ait olmadığını akledin… Kana bulanmış vücudumuzun misler gibi koktuğunu bilin… Peygamberimiz (sav)’in sözüyle şehit bedenlerimizin asla çürümeyeceğini ve şehitlik makamının ne yüce bir makam olduğunu da unutmayın… Unutmayın ki ona göre dünyada yaşayın…” demiş olabilir. Anlayabilene…