14 Haziran 2023 Çarşamba

Şahit Olduklarım ve Ben

 


Bir gün yüzü olmayan bir insana şahit oldum. Yüzsüz diyorlar sanırım bu kişilere… Hatalarının hayasını geçtiğini anladığım için konuşma gereği bile duymadım. 


Bir zaman sonra gururlu bir insanla karşılaştım. Etrafındaki insanları bir nokta gibi gören, dünyanın sadece kendi etrafında döndüğünü zanneden, sadece kendi söylemlerinin doğru olduğuna inanan biri… Böyle bir kişinin yanında sessiz kalmanın en doğru şey olduğunu düşündüm.


Başka bir gün ise, arkadaşının yüzüne çok iyi davrandığı halde arkadan bir düşman edasıyla konuşan birini tanıdım. Diyecek bir şey bulamadım. 


Gün geldi, doğup büyüdüğü toprakları küçümseyecek kadar burnunun havalarda olduğu, sonradan görme zenginler tanıdım. Estetikli burunlarını ön plana koyarak çektikleri fotoğraflarına bakakaldım sadece…


En acı olan ise bir babaya olan şahitliğimdi… İşini halletmek için o anda yalan söylemesi gerekirken söylemeyen çocuğuna ateş püsküren bir baba… Sonra çocuğuna baktım… İçinde biriktirdiği öfkenin kaynağını farkettim. Onu anlamaya çalıştım…


Başka bir gün bir hocaya şahit oldum. Şahit olduklarımı söylemek bile içimden gelmiyor. Amacı Allah’ın dinini dünyaya yaymak olan biri hakkında konuşmak bana düşmez dedim kendi kendime…


Dünya bu şekilde dönüp giderken çok güzel insanlarla da karşılaştım elhamdülillah. Mesela, ağzı dualı yaşlılar, verdiği borcu helal eden zenginler, haline şükreden, kalbini sadece Allah’a dayayan fakirler, yedirmeyi seven kerim kişiler, her hafta düzenli hasta ziyareti yapan aileler, sıla-ı rahimi önemseyen babalar, kendisinin olmasa bile başkasının mutluluğundan mutlu olan kardeşler, ütü yaparken bile hadis ezberi yapan mü’mineler, sabah namazında okuyabilmek için Yasin sûresini ezberlemeye çalışan saliha hanımlar, kendinden küçükleri arayıp hal hatır soran nene ve dedeler, komşusu açken tok yatamayanlar, faize hiç bulaşmayanlar, başkasının hidayeti için çırpınanlar…


Bu son yazdıklarımdan sonra içim rahatladı. Bir oh çektim. Sonra da dönüp şöyle bir kendime baktım. İyileştirmem gereken huylarım varken etrafla çok ilgilenmemem gerektiğini farkettim. Bu farkındalığımı sürdürebilirim inşallah…


Foto: pixabay.com

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Canım ne kadar doğru anlattın gerçekleri hepsine katılmamak mümkün değil gördümki seninle ilgili çok güzel düşüncelerimde ne kadar haklı olduğumu gördüm dilerim allahtan senin gibi insanların sayısını artırsın yoksa dünya çok kötüye gidiyor iyiki varsın yüreğine kalemine sağlık güzellik

Fethiye dedi ki...

Allah razı olsun. Her daim kendimizi iyileştirenlerden olabiliriz inşallah… İsmin çıkmamış yazabilir misin?

Kevser dedi ki...

Her daim kendimizle meşgul olmayı becerebilsek, Razı olunan kullar zümresine dahil olabiliriz aslında. Ama işte şeytan, uyumayan bekçi, damarlarda dolaşan kötü ordu.... Şeytan bile sonunun cehennem olacağını bile bile anlaşma yapıp son güne kadar mühlet istiyor.. O Kudsi! Amacına hizmet için. Demek ki niyet halis olmasa da, hırs ve çaba herşeye yetiyormuş ve Rahman, dünyada herkese istediği ve çalıştığını veriyormuş.

Fethiye dedi ki...

Evet iyiye iyiyi kötüye kötüyü veriyor Rabbimiz. Bizleri her daim yolunda eylesin inşallah