Yanımızda Değilsin Ama Dualarımızdasın

Otobanda 180 km hızla giden bir arabada gibiydi hayatımız. Nasıl ki araba hızlı giderken etraftaki manzaranın detayları farkedilmiyorsa, dünyaya kendimizi kaptırmış giderken de senin içinde yaşadıklarını farkedememiştik. Araba nasıl ki o hızla bir yere çarptığında bir anda her şey yerlebir oluyorsa, senin bir anlık yokluğun da bizleri yerlebir etti. Ne yapacağımızı, ne düşüneceğimizi bilemedik. Neden böyle oldu dedik. Kaderin böyle mi olacaktı dedik. Şöyle yapmasaydık sonuç böyle olmazdı dedik. Keşkelere büründük. Keşke şunu yapmasaydık.. Keşke böyle davranmasaydık... Keşke bazı şeyleri daha erken yapsaydık.. Dedik de dedik.. Ama en sonunda şuna iman ettik ki.. Allah'tan geldik, dönüşümüz ancak O'nadır. Emanet olarak geldiğin bu dünyadan 26 sene sonra beklemediğimiz bir anda gidecekmişsin demek ki...

Yokluğuna dayanmak gerçekten çok zor kardeşim. Anacığın her gün ağıtlar yakıyor. Babacığın resmini görmeye bile dayanamıyor. Abin desen herşeyi içine attıkça atıyor. Erken yaşta göçüp gittin ya bu dünyadan, bu sebeple senin için "Dünyada hiçbirşey görmedi, hiçbir şey ona nasip olmadı" diyor anacığın. Ama ben inanıyorum ki sen şuan yanımızda olsaydın bu sözlere karşılık şöyle derdin anacığına: 

"Öyle deme be anne! Ahiret nimetlerinin yanında dünyadakiler de bir şey mi?  Bu dünyadan ne anlıyorsunuz Allah aşkına? Hem ben dünyanın keyfini çıkartsaydım, onların hesabını nasıl verecektim burada? İyi ki de hiçbirşey nasip olmamış bana. Bir daha öyle düşünme tamam mı? Ağlamayı da birazcık azalt anacığım. Yokluğuma dayanamazsın biliyorum ama ben de senin  gözyaşlarına dayanamam. Bana bol bol dua et ve Kur'an oku. Benim şuanda en çok buna ihtiyacım var. Sureleri her okuduğunuzda kabrim aydınlanıyor. O zaman kendimi daha rahat hissediyorum. Dünyada olmadığım kadar rahat. Babama ve abime de söyle onlar da okusunlar bana. İnanıyorum ki sizin dualarınız sayesinde kurtuluşa erenlerden olacağım inşallah. Anacığım dünyadayken sana "Seni saraylarda yaşatacağım anne" derdim. Belki ben seni saraylarda yaşatamadım ama belki senin duaların beni cennet köşklerine yerleştirebilir. Bir de anacığım bol bol tövbe istiğfar getirin benim için. Peygamber Efendimiz (sav) peygamber olduğu halde her gün 100 defa tövbe istiğfar çekermiş. Ben dünyadayken çok sık yapamadım bunu. Ne olur benim yerime siz yapın. Rabbime sizden önce gelmemde de belki bir hayır vardır benim için. Belki sizden sonraya kalsaydım, ardımda benim için Rabbime yalvaran sizin gibi kimse olmayacaktı. Hem ana babanın çocuklarına ettiği dualar kabul olurmuş. İnşallah sizin dualarınız da kabul olur. Ayrıca tutamadığım oruçlarıma verdiğiniz sadakalar için de Allah razı olsun. Hepinizi çok seviyorum. Bundan sonra birbirinize daha çok bağlanın. Birbirinizi üzmeyin ve kalplerinizi kırmayın. Sizleri çok seviyorum. "

İşte böyle.. İnanıyorum ki yanımızda olsaydın bu sözleri söyleyecektin bizlere. Çünkü sen kimsenin kırılmasını istemezdin. İstemeyerek yaptığın hatalarda hep özür dilerdin. İyi huyluydun, merhametliydin. Kısacası ciğerliydin be Bünyamin. Ama biz seni anlayamadık. İçinde neler yaşadığını bilemedik. Belki sana güzel örnek olamadık. Doğru bir yol gösteremedik. Kafanı çatlatırcasına araştırdığın islamiyetin güzelliklerini hakkıyla yaşayabilseydik o kadar kafanı yormana gerek kalmazdı belki de. Peygamber Efendimiz (sav)'in sünnet-i seniyyesini hayatımıza yansıtsaydık belki sen de bizi örnek alacaktın.

Yokluğuna alışmak kolay olmayacak bizim için. Senin gidişinle ölüme çok daha yakın hissettik kendimizi. Abin bu dünya hayatının çok anlamsız geldiğini söylüyor. Ama mecburen yaşamaya devam ediyoruz birşeylerin daha bir farkına vararak. Sen olsaydın namazlarına hep devam etmek isterdin değil mi? Herkese merhamet etmek, kalp kırmamak isterdin. Adaletli olmak, arkadaşların ve akrabaların arasında hak hukuka riayet etmek isterdin. Sen yalandan ve dedikodudan da nefret ederdin. Sen insanlara yardım etmek ve hayır işlerinde kullanmak için para kazanmak isterdin. Velhasıl özünde tertemiz bir insandın ama istediğin herşeyi yapamadın maalesef. Rabbim güzel düşüncelerin hürmetine seni ötelerde mutlu eder inşallah. İnşallah geride kalan bizler yapabiliriz bunları.

Senin bu dünyadan belki hiç bir umudun yoktu. Ama umutsuzca yaşadığın bu dünyadan ayrılırken belki de umutların yeni bir dünyada yeşerecektir kim bilir. Tertemiz toprak üzerine atılırken hepimizin gideceği ahiret alemine doğru yolculuğa çıktın artık. Yolun cennet yolu olsun inşallah... Rabbim seni ebedi mutluluğa erenlerden eylesin... Amin